دو
واژه معروف دموکراسی و دیکتاتوری هر کدام دو تعریف متفاوت و به تبع آن طرفداران متفاوت دارند. از نظر
علمی یک تعریف و از نظر عملی یک تعریف دیگر. یعنی وقتی در کتاب به دنبال معنای آن
میگردی یک معنی دارند اما در عمل که بررسی می کنی و به تحقیق میدانی می پردازی یک
معنی دیگر دارند.
مثلا دموکراسی یعنی مردمسالاری یا حکومت مردم بر مردم یعنی مردم خود حاکمان و نظام
حکومتی خود را انتخاب کنند اما در عمل یعنی غرب سالاری یا حکومت فرهنگ و اقتصاد و سیاست غرب بر مردم .
یا
دیکتاتوری یعنی خودکامگی حاکمان یا حکومت فرد بر مردم بدون توجه به نظر آنها اما
در عمل یعنی حکومت هر کس که غرب قبولش
ندارد و او را نمی خواهد. (البته از آنجاییکه کاشف و نظریه پرداز و تئوریسین علوم
سیاسی غرب است به او حق می دهیم که هر تعریفی که را که صحیح می داند عملی کند چون
حق استاد و شاگردی چنین اقتضا می کند)
البته
باید پذیرفت که در عمل تنها ملاک مردمسالاری نظر مساعد یا مخالف غرب نیست بلکه
شرایط دیگری هم برای دموکراتیک بودن حکومتها لازم است مثلا برگزاری انتخابات برای
یک جامعه دموکراتیک لازم است آزادی مطبوعات و رسانه ها هم لازم است. اما کافی نیست.
انتخابات لازم است ،چون بالاخره باید خر را رنگ کرد تا بشود به جای قناری فروخت بی
رنگ که کسی زیر بار نمی رود.آزادی مطبوعات حتما باید به گونه ای باشد که غرب
بتواند آنکس را که خود می خواهد برایش تبلیغ کند و ذائقه مخاطبش را طوری بسازد که
فرهنگ غرب را مثل آب نبات شیرین لیس بزند و فرهنگ بومی و دینی را با تهوع بالا
بیاورد.
البته
از نظر غرب همیشه استبداد بد نیست .گاهی هم خوب است.مثلا حکومت خاندان پهلوی اگر چه
استبدادی بود ولی بالاخره دولتش با انتخابات سر کار می آمد .آزادی بیان هم نمره خوبی میگرفت .یا صدام هم لازم بود
بالاخره خدمت بزرگی برای مبارزه با دیکتاتوری در ایران کرد.وقتی نتوانست و شکست
خورد می شود به اسم بمب اتم و سلاح کشتار جمعی و ...او را کنار گذاشت و تا انتخاب
جانشین کمی صبر کرد.ملک عبدلله و امیرنشان
عربی هم که جای خود دارند . جدای از اینکه خودشان دل خوشی از حکومت ایران ندارند
می توانند محل استقرار پایگاههای نظامی و جاسوسی باشند .هرچند در پاکستان و
افغانستان و عراق و عربستان و کشورهای شمال ایران امریکا بال مهربان نظامی خود را
گسترش داده هرچند صدها کانال ماهواره ای فرهنگ مردم را بمباران می کنند هر چند
سایتهای اینترنتی بیشماری علیه مذهب و اعتقادات ایرانیها تلاش می کنند اما .....
اما غرب همچنان در دموکراتیزه کردن ایران ناتوان
است از نظر غرب و غربزده ها در ایران دیکتاتوری بیداد می کند و کسی جز غرب نیست که
مردم استبداد زده ایران را به آرمانشهر دموکراتیک برساند.
از
نظر آنها آخوندها توانستند با احساسات مردم بازی کنند و آنها را وادار به مقابله
با سایه خدا کنند و بعد از آنهم از هر
فرصتی برای تبلیغ علیه مهد ازادی و دموکراسی استفاده کردند تا مبادا کسی به ذهنش
خطور کند که غرب هم بد نیست. نفوذی هایی که برای دفاع از دموکراسی فرستاده شدند
را بیرون کردند و نوچه هایشان را کشتند.
صدام به جنگ آخوندها فرستاده شد نتوانست.مردم مرز نشین هم که دادشان در آمد زدند و
کشتند و ساکت کردند .قائم مقام رهبری هم که اعتراض کرد برکنار کردند. یک رییس
جمهور با بیست میلیون رای هم نگذاشتند کار کند و دموکراسی را جا بیاندازد. بعد هم
یک نفر دیکتاتور را پیدا کردند و رییس جمهور کردند که اصلا احتیاط نمی کند دلش می
خواهد جنگ باشد و او سردار جنگ وبا بمب اتم به جان مردم آزاد دنیا افتاده و یک
فاجعه جهانی بوجود بیاورد.
غرب
بر این باور است که اکنون که جهان در آستانه یک فاجعه جهانی است لازم است که تمام
تلاشمان را بکنیم اما تنها کاری که میشود کرد اینست که با برنامه دراز مدت و با رواج کتابهای امثال جین شارپ
و با پنبه سردیکتاتورهای ایران را برید.هر
چند مردم ایران در تعصب و تحجر و ارتجاع و دگماتیک مذهبی به سر می برند اما باز هم
نو اندیشان و دگر اندیشان و دگر خواهان و غرب خواهان زیادی هستند که همه چیز خود
را فدای غرب می کنند و می توان به کمک های خواسته یا ناخواسته آنان امید بست .
