بنام پیوند دهنده قلبها

چندی پیش مطلبی در مورد خواستگاری دخترها از پسرها نوشته بودم که مورد عنایت برادر عزیزم علی قرار گرفت اما چون مختصر بود مفید منظور نبود.

به نظر من اصل براین است که پسرها به  خواستگاری دخترها بروند یعنی در شرایط مطلوب اقتصادی که مرد با خیال راحت از مخارج زندگی اقدام به تشکیل خانواده می کند و تعداد دختران آنقدر زیاد نشده که با هم برای پیدا کردن شوهر مسابقه بدهند و فرهنگ جامعه بر اساس قانون  و اخلاق انسانی و اسلامی شکل گرفته باشد،حرف غلطی است که بگوییم ایرادی ندارد دخترها هم به خواستگاری پسرها بروند چون طبیعت انسانی اینگونه است که همیشه مرد طالب باشد وزن مطلوب در ادبیات ما همیشه مرد عاشق بوده و زن معشوق.(لیلی و مجنون، وامق و شعذرا ،شیرین و فرهاد ) و این به خاطر شرایط خاص اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی نبوده بلکه براساس خلقت خداوندی است که زن را مظهر جمال و مرد را مظهر جلال خود قرار داده است 

 روش پسندیده در منظر عقل و شرع و عرف خواستگاری پسر از دختر است مگر اینکه شرایط جامعه را بحرانی بدانیم و برای همه جامعه این نسخه را بپیچیم که به نظر حقیر هنوز به آنجا نرسیده ایم

یا حق