بعد از نماز مغرب و عشاء سوار قطار شدیم و به سمت بندر عباس حرکت کردیم . مسیر هیجده ساعته قم تا بندرعباس را  در دو کوپه سپری کردم اول به یک کوپه رفتم که دو جوان و یک فرد میانسال همسفرم بودند بعد از تماشای فیلم نزدیک به دو ساعت با هم صحبت می کردیم کاملا صمیمانه با هم دوست شدیم وبدون خجالت هر سوالی به ذهنشان رسید پرسیدند و من هم خیلی صریح جواب دادم تا ساعت یک بعد از نیمه شب بیدار بودیم بعد رفتم یه کوپه دیگه یکی از دوستان روحانی و یه نفر دیگه که خیلی زود فهمیدم از اهل تسنن است .آشنایی ما با گفتگو در مورد این شروع شد که از مقصدهمدیگر سوال کردیم و من گفتم می خوام برم یه منطقه سنی نشین

همسفر من پرسید چرا ؟بعد بدون اینکه منتظر جواب من بمونه ادامه داد من خودم یک اهل تسنن هستم چرا می خوای بری منطقه سنی نشین ؟

گفتم:چون من هنوز با اهل تسنن مستقیما روبرو نشدم دوست داشتم برم یه جایی که اهل تسنن هستن تا از نزدیک با جامعه  اهل تسنن آشنا بشم

همسفر من گفت من اهل تسنن هستم و همسرم شیعه پدرم اهل تسنن بود ومادرم شیعه اصلا در منطقه ما همه باهم بدون هیچ مساله ای زندگی می کنیم ازدواج می کنیم انگار که هیچ اختلافی وجودندارد همه مسلمانیم .ادامه داد در منطقه ما مسجد هست برای همه حسینیه هست برای همه

سوال کردم شما هم به حسینیه می روید و عزاداری می کنید پاسخ داد بله ما همه در کنار هم هستیم و برای امام حسین عزاداری می کنیم

همسفرم گفت در منطقه ما اکثرا به این صورت هست اما جاهای دیگه مثل کردستان اهل سنت تندی داره که
حتی من هم از اونا میترسم