در جامعه بعد از انقلاب همواره دو تفکر وجود داشته که در برخی مسایل با هم اختلاف نظر دارند وا ین اختلاف هیچ گاه بر طرف نشده و بر همین اساس می توان گفت که مشخصه این دو گروه نظرات خاص آنان در موضوعات خاصی است که اگر خدا توفیق دهد اشاره خواهم کرد
این دو گروه در هر زمانی نامی به خود گرفته اند و تحت لوای حزب یا جبهه و گروهی به ابراز عقاید خود در موضوعات مختلف پرداخته اند گاهی چپ و راست زمانی اصلاح طلب و اصولگرا و هر کدام تلاشهایی قابل تقدیر داشته اند و متقابلا ایراداتی که لازمه انسان بودن اعضای آنهاست و چرخ روزگار هم گاهی به مراد یکی و گاهی به مراد دیگری بوده است . اقلیتی از افراد جامعه هم به حسب تعلقات و تمایلات و عقاید و سلایق خود و تشخیص اینکه کدام یک از این دو گروه چه کرده اند و چه عقایدی دارند از آنها حمایت می کنند البته ناگفته نماند که بسیاری نیز صرف تقلید از فرد یا گروه دوستان و نزدیکان و آشنایان به حمایت از هریک از این دو گروه پرداخته اند و هیچ شناخت روشنی از اهداف و برنامه های این دو گروه ندارند و اکثریتی هم بی طرف به دنبال زندگی خود بوده اند و برایشان این و آن هیچ فرقی نداشته است
گاهی نظرات یک حزب به تبع عواملی تغییر کرده تا جایی که مثلا تفکر اقتصادی یک حزب ده سال بعد کاملا مخالف تفکرات ده سال قبل بوده است و گاهی اختلاف نظر در برخی مسایل باعث بروز شکاف و تشکیل گروهی جدید از دل یکی از این گروهها شده است
معمولا ایام انتخابات این احزاب مختلف به دنبال ائتلاف یا لیست یا کاندیدای مشترک به هم نزدیک شده و همان رقابت دو گروه نمود پیدا می کند که نمونه آنرا در انتخابات ریاست جمهوری اخیر به وضوح مشاهده کردیم
همه این گروهها خصوصا آنها که رسما حزب یا گروه تشکیل داده اند در رهبری امام خمینی و تبعیت از قانون اساسی و حفظ اصل نظام اتحاد نظر دارند اما هر کدام به نحوی تفکرات خود را از سخنان امام استخراج کرده و نظراتشان را به ایشان نسبت می دهند و برنامه های خود را در جهت اجرای قانون اساسی می دانند و اهداف خود را اهداف امام و قانون اساسی معرفی می کنند و البته هر کدام اصلی را انگشت گذاشته و آنرا پر رنگتر جلوه می دهند
اینکه هر کدام چطور عمل کرده اند و کدام یک از این دو گروه به امام و اسلام و قانون اساسی نزدیک ترند پاسخ روشنی دارد البته برای طرفداران هر گروه زیرا به عقیده آنها حزب و گروه خودشان کارنامه مثبت و آرمانهای متعالی تری دارد اما برای کسی که در بند تفکرات رسوب کرده در ذهن خود نباشد و از تغییر عقیده نترسد و بدنبال حقیقت باشد پاسخ بسیار مشکل است خصوصا که در این زمینه هر گونه مطلق گویی و مطلق گرایی خطایی بزرگ است .
