منم که ضربت دستم به بیخ گوشتان خوردست
منـم که انـتهای نگاهـم به کهکــشان خوردست
غـلط شنیده اید کـه رحمـان به صلح می خواند
صـلای دعوت شیـطان به گوشــتان خوردست
گــذر کـنـــیـد ازیـــن مســــتی بــدون شــراب
شمــا که بانگ خیــانت به نامتــان خــوردست
گــذشت ورفـت خــزان و حکومت ســرد شما
صـدای پـای بهـاران به گوشمـــان خوردسـت
تمــام وســعت دیــدم بــــرای دیــدن دوســـت
همان که برق نـگاهش به عاشقان خوردست